اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “اطلاعاتی درباره بیماری سل؛ علائم و درمان دارویی آن” لغو پاسخ
در سال ۲۰۱۰، درمانی توصیهشد برای سل ریوی تازه بروز کرده که ترکیبی از آنتیبیوتیکها به مدت شش ماه میباشد. برای دو ماه اول، ریفامپیسین، ایزونیازید، پیرازینامید و اتامبوتول تجویز شود.
[۱][۲۷] «مایکوباکتریوم کانتی» نادر است و به نظر میرسد به شاخ آفریقا محدود باشد، اگر چه چند مورد در مهاجران آفریقایی دیده شده است.[۲۸][۲۹] «مایکوباکتریوم میکروتی» نیز نادر بوده و اغلب در افراد دارای نقص ایمنی دیده میشود اما این پاتوژن میتوانست شایعتر از آن باشد که ما فکر میکنیم.[۳۰]
بیماری سلین دیون، خواننده معروف خارجی وخیم شد. سلن دیون با خواندن تیتراژ فیلم سینمایی تایتانیک معروف شد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
سل غیرفعال یا نهفته، آن حالتی از بیماری سل است که فرد حامل باکتری است ولی علائمی از خودش نشان نمیدهد؛ به دلیل این که سیستم ایمنی بدن با عامل بیماری سل مبارزه و آن را سرکوب میکند.
این مداخله بهطور همزمان بار باکتریایی را کاهش میدهد و باعث افزایش اثربخشی درمان آنتیبیوتیک سیستمیک میشود.[۱۱۳] اگرچه کارشناسان امیدوار بودند که سل را به طور کامل حذف کنند ولی پیدایش گونههای مقاوم در برابر دارو در دهه ۱۹۸۰ حذف سل را غیرمحتملتر کرد. تجدید حیات متعاقب سل موجب اعلام یک وضعیت اضطراری برای بهداشت جهانی توسط سازمان جهانی بهداشت در سال ۱۹۹۳ شد.[۱۱۴] جامعه و فرهنگ[ویرایش]
افرادی که فقیر هستند و به مراقبتهای پزشکی مناسب دسترسی ندارند
[۱۹] اگر یک رنگ آمیزی گرم انجام شود، امبیتی یا رنگ بسیار کم «گرم مثبت» دارد یا اصلاً رنگی به خود نمیگیرد چرا که دیواره سلولی آن دارای محتوای چربی و اسید مایکولیک بالا میباشد.[۲۰] امبیتی میتواند در برابر مواد ضد عفونیکننده ضعیف مقاومت کند و در یک آندوسپور (درون هاگ) شرایط خشک هفتهها زنده بماند. در طبیعت، باکتری تنها میتواند در داخل سلول یک ارگانیسم میزبان رشد کند اما «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» میتواند در آزمایشگاه کشت شود.[۲۱]
مراکز درمانی و داروخانهها، میتوانند از شرکت پخش دارو تهران داروهای مورد نیاز برای درمان بیماریهای مختلف را تهیه کنند.
به صورت کلی علائم گوارشی سلیاک در کودکان بیشتر از بزرگسالان دیده میشود. بزرگسالان همچنین ممکن است: نفخ و گاز روده
در بیماری سل در گوساله سال ۱۹۴۶، تولید آنتیبیوتیک استرپتومایسین، درمان مؤثر و درمان سل را به یک واقعیت تبدیل کرد. قبل از اینکه این دارو معرفی شود، تنها درمان به جز آسایشگاهها مداخله جراحی بود. روش پنوموتوراکس، ریه آلوده را کلاپس و بیحرکت میکرد تا به آن «استراحت» دهد و امکان درمان ضایعات سلی را فراهم نماید.[۱۱۲] پیدایشسل مقاوم به چند دارو، دوباره جراحی را به عنوان گزینهای از استانداردهای قابلقبول مراقبت در درمان عفونت سل معرفی کرد. مداخلات جراحی کنونی شامل حذف پاتولوژیک حفرههای قفسه سینه (تاول) در ریهها برای کاهش تعداد باکتریها و برای افزایش در معرض دارو قرار گرفتن باکتریهای باقیمانده در جریان خون میباشد.
با این حال روشهای درمانهای جدیدی برای بیماری سلیاک در حال بررسی و آزمایش است.
داروی استنشاقی پالمیکورت نیز، ممکن است سرفههای شدید سل ریوی را به طور موقت کاهش دهد، ولی اگر درمان کامل نشود، داروها اثرگذاری خود را از دست میدهند.